Δημουλάς, Άθως

(Αθήνα 1921 – 1985). Ποιητής. Ήταν σύζυγος της ακαδημαϊκού και ποιήτριας Κικής Δημουλά. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός και σταδιοδρόμησε στους ελληνικούς σιδηροδρόμους, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με την ποίηση. Στα γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1951 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής Ποιήματα. Ακολούθησαν οι συλλογές Νέα ποιήματα (1951), Σονέττα (1953), Χωρίς τίτλο (1956), Ορφεύς (1958), Ένδον (1960), Αυτή η πραγματικότητα και η άλλη (1961), Περί μνήμης (1964), Άλλοτε και αλλού (1966), Ο Αγρός της τύχης (1972) κ.ά. Το 1966 τιμήθηκε με το Β’ κρατικό βραβείο ποίησης. Οι στίχοι του είναι εμπνευσμένοι από το αστικό περιβάλλον όπου έζησε, ενώ το σύνολο του έργου του, τουλάχιστον ως προς το ύφος του, είναι επηρεασμένο από τον Καβάφη.